کد مطلب:173353 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131
مناجات امام قبل از پیکار
پیش از آن كه پیكار شروع شود، امام علیه السلام قرآن مجید را برگرفت و دست های خود را به طرف آسمان بلند كرد و این كلمات را بر زبان جاری ساخت:
پروردگارا! تو همیشه نگهبان من بودی و در سختی ها، مایه امید منی و در محنت ها تو تكیه گاه منی، چه بسیار افراد درمانده ای كه راه حیله نداشتند، در صداقت و دوستی مخذول می شدند، دشمن آنان را شماتت می نمود، آن گاه به سوی تو پناه آورده و شكایت خلق را نزد تو ای پروردگار برده اند، و تو آن ها را نجات بخشیدی و به سعادت و نیك بختی رسانیدی.
من اكنون، به جز تو چشم امیدی ندارم، و از غیر تو بریده، به تو پیوسته ام و در راه تو قیام كرده ام كه جهاد كنم.
پروردگارا! مشكل مرا بگشای و هم مرا برطرف، و كار مرا آسان فرما، زیرا تو خداوند نعمت ها و نیكویی ها می باشی، و آخرین هدف هر آرزمندی. [1] .
پروردگارا! تو همیشه نگهبان من بودی و در سختی ها، مایه امید منی و در محنت ها تو تكیه گاه منی، چه بسیار افراد درمانده ای كه راه حیله نداشتند، در صداقت و دوستی مخذول می شدند، دشمن آنان را شماتت می نمود، آن گاه به سوی تو پناه آورده و شكایت خلق را نزد تو ای پروردگار برده اند، و تو آن ها را نجات بخشیدی و به سعادت و نیك بختی رسانیدی.
من اكنون، به جز تو چشم امیدی ندارم، و از غیر تو بریده، به تو پیوسته ام و در راه تو قیام كرده ام كه جهاد كنم.
پروردگارا! مشكل مرا بگشای و هم مرا برطرف، و كار مرا آسان فرما، زیرا تو خداوند نعمت ها و نیكویی ها می باشی، و آخرین هدف هر آرزمندی. [1] .
[1] ناسخ التواريخ.